Κώστας Καλαφάτης, μουσικοί σκόπελος, καλλιτέχνες σκόπελος, το ρεμπέτικο στη σκόπελο

Καλλιτέχνες της Σκοπέλου

O Κώστας Καλαφάτης, είναι ένας από τους πιο γνωστούς ρεμπέτες στην Ελλάδα. Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη σε μια λαϊκή γειτονιά τα “Τροχιοδρομικά” και διδάχτηκε βυζαντινή μουσική από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν ψάλτης.

Σε ηλικία 14 ετών και αφού πρώτα μαζεύει σιγά σιγά χρήματα, αγοράζει την πρώτη του κιθάρα, ενώ σε ηλικία 16 ετών παίζει ήδη και τραγουδάει.

Κατά την περίοδο της χούντας, ο Κώστας Καλαφάτης σπουδάζει στην Βιολογική της Πάτρας και εκεί αφοσιώνεται πλήρως στην μουσική, αφού ο συμφοιτητής του και αργότερα γνωστός στιχουργός Λευτέρης Χαψιάδης τον μυεί στους Χατζιδάκι, Θεοδωράκη και Μαρκόπουλο.

Ο Κώστας Καλαφάτης

Ο Κώστας Καλαφάτης άρχισε να τραγουδάει στα κουτουκάκια και στα μπακαλικάκια όπου σέρβιραν κρασί και μεζέ στη λαδόκολλα. Εκεί γνώρισε το ρεμπέτικο και αποκατέστησε μέσα του το δυσφημισμένο λόγω εποχής δημοτικό τραγούδι. Στην Πάτρα γνώρισε και τον Γιώργο Ξηντάρη και άρχισαν να παίζουν μαζί. Ετσι άφησε τις σπουδές του (πήρε αργότερα το πτυχίο του) και άρχισε να γυρνάει την Ελλάδα.

Σε ένα ταξίδι στη Σκόπελο γοητεύτηκε τόσο από το νησί και τους ανθρώπους, που αποφάσισε να ζήσει εκεί. Χάρη και στον ίδιο και σ’ άλλους μουσικούς πολιτογραφημένους Σκοπελίτες (π.χ. ο Νικόλας Σύρος), μέσα της δεκαετίας ’70 δημιουργήθηκε στο νησί ένας πυρήνας του λαϊκού τραγουδιού.

Μαγαζιά άνοιγαν το ένα μετά το άλλο. Στη Σκόπελο πρωτόπαιξε ο Κώστας Καλαφάτης με τη νεαρότατη και άγνωστη ακόμα Ελένη Τσαλιγοπούλου και με τον Χρήστο Μητρέντζη -μετέπειτα «Άγαμο Θύτη».

Καλοκαίρι του ’79 σ’ ένα μαγαζί έπαιζε μια παρέα νέων μουσικών. Ο Καλαφάτης ήταν εκεί, όταν κάποιοι από το κοινό τους παρακάλεσαν να δώσουν το μικρόφωνο σε μια φίλη τους. Ήταν η Ελευθερία Αρβανιτάκη κι εκείνο το βράδυ γεννήθηκε η «Οπισθοδρομική Κομπανία».

Λίγο καιρό μετά, κάποιος τού σύστησε «έναν νεαρό που παίζει καταπληκτικό μπουζούκι και γράφει τραγούδια». Ήταν ο Βαγγέλης Κορακάκης, με τον οποίο ο Κώστας Καλαφάτης συνεργάστηκε αργότερα και δισκογραφικά.

Αυτή η «παράδοση» της Σκοπέλου άρχισε σταδιακά να φθίνει. Το 2001, ο Καλαφάτης άρχισε να μένει τους χειμώνες στην Αθήνα. Δεν πήγε όμως ποτέ σε μεγάλο χώρο.

Στην Αθήνα μπορεί κάποιος να ακούσει τον Κώστα Καλαφάτη στα Καμίνια στην «Άλλη Σκάλα». Εκεί ο σπουδαίος αυτός ρεμπέτης ερμηνεύει τα τραγούδια καθισμένος σε τραπέζι και όχι σε πάλκο. Όπως ο ίδιος υποστηρίζει «Είναι βασικό να κάθεσαι στο ίδιο επίπεδο με τον άλλο. Σε τέτοια μέρη εμένα δεν μ’ αρέσει το πάλκο. “Εκεί πάνω έχει πολύ αέρα” που ‘χε πει κι ένα παλιός»