Σκόπελος Αρχαία Σελινούς, Σκόπελος Ρωμαϊκά Λουτρά, Σκόπελος Σελινούντα, Ελληνικά Αρχαιολογικά Μουσεία, Αρχαίες πόλεις της Σκοπέλου, Σκόπελος Ιστορία, Αρχαία Σελινούς στη Σκόπελο, Νήσος Σκόπελος Λουτράκι, Σκόπελος Λουτράκι, Ελληνική Αρχαία Ιστορία, Πολιτισμός Σκοπέλου, Σκόπελος το πράσινο νησί, Νησί του Μάμμα Μία Σκόπελος, πληροφορίες, καλοκαίρι στο νησί της Σκοπέλου, Σκόπελος Αρχαία Σελινούς, Σκόπελος Καλοκαιρινός προορισμός, Οδηγός ταξιδιού Σκοπέλου, ταξίδια στη Σκόπελο, το καλύτερο νησί στον κόσμο Σκοπέλου, επίσκεψη στη Σκόπελο, διεθνής αναγνώριση Σκοπέλου, διακοπές στη Σκόπελο, διακοπές στις Βόρειες Σποράδες, Ελλάδα, ΣΚΟΠΕΛΟΣ BLOG, ΣΚΟΠΕΛΟΣ BLOGSPOT, ΣΚΟΠΕΛΟΣ BLOGGING, ΣΚΟΠΕΛΟΣ BLOGS, ΣΚΟΠΕΛΟΣ BLOGGERS

Ξαναβρίσκοντας την αρχαία Σελινούς και τα Ρωμαικά Λουτρά της Σκοπέλου

Ανάμεσα στα καταγάλανα νερά του Αιγαίου Πελάγους βρίσκεται το μαγευτικό νησί της Σκοπέλου, ένα πραγματικό στολίδι του αρχιπελάγους των Σποράδων. Πέρα από τα γραφικά τοπία και τα γοητευτικά χωριά της, η Σκόπελος κρατάει στην αγκαλιά της ένα κομμάτι της ιστορίας. Εδώ, τα ερείπια της Αρχαίας Σελινούς και τα απομεινάρια των ρωμαϊκών λουτρών ψιθυρίζουν απαλά ιστορίες από εποχές που πέρασαν.

Η Σελινούς, μια αρχαία πόλη που αναφέρεται επίσης ως Σελινούντα, ήταν ένας από τους τρεις ιστορικούς οικισμούς που βρίσκονταν στη νήσο Πεπαρήθου. Τα ρωμαϊκά λουτρά κατασκευάστηκαν νοτιοανατολικά της Γλώσσας στην περιοχή που είναι γνωστή ως «Κατακαλού» . Τα ρωμαϊκά λουτρά στη θάλασσα της Κατακαλού αποκαλύφθηκαν από τον Γ. Διονυσίου. Η σημασία τους στην κοινωνική ζωή της περιοχής αποδεικνύεται από τη διαχρονική ονομασία « Λουτράκι», η οποία διατηρείται στη συλλογική μνήμη μέχρι σήμερα.

Ο χώρος αυτός αποτελεί παράδειγμα της δημόσιας αρχιτεκτονικής της εποχής του. Χρονολογούνται στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ., τα ρωμαϊκά ιαματικά λουτρά αντικατοπτρίζουν τη ρωμαϊκή άποψη ότι τέτοιες εγκαταστάσεις δεν ήταν μόνο για την προσωπική υγιεινή, αλλά χρησίμευαν επίσης ως χώροι για κοινωνικοποίηση, περπάτημα, άσκηση και ενσωμάτωση στη ζωή της πόλης.

Τα μόνα τμήματα της αρχαίας πόλης που σώζονται σήμερα είναι τα απομεινάρια των νοτιοανατολικών τειχών και ένα αρχαίο κτίριο, τα οποία χρονολογούνται στον 5ο-4ο αιώνα π.Χ.

Η μεγαλοπρέπεια των ρωμαϊκών λουτρών

Κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής περιόδου, η Σελινούς γνώρισε αξιοσημείωτη ανάπτυξη και ευημερία. Την εποχή αυτή κατασκευάστηκαν αρχιτεκτονικά θαύματα, συμπεριλαμβανομένων των περίφημων ρωμαϊκών λουτρών, τα οποία αποτελούσαν παράδειγμα της εκλέπτυνσης και της πολυτέλειας που χαρακτήριζε τις ρωμαϊκές πόλεις. Το σημερινό όνομα του οικισμού, Λουτράκι, υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο των λουτρών στην κοινωνική ζωή της κοινότητας. Τα λουτρά αυτά δεν ήταν μόνο χώροι για την προσωπική καθαριότητα, αλλά και χώροι ανταλλαγής ιδεών, διαλογισμού, περιπάτου, άσκησης και άλλων κοινωνικών δραστηριοτήτων. Ήταν κεντρικά στον κοινωνικό ιστό της πόλης.

Προσανατολισμός ρωμαϊκού λουτρού

Τα λουτρά είναι προσανατολισμένα προς τα βορειοδυτικά, με ορατό μήκος 42 μέτρα και πλάτος που κυμαίνεται από 0,5 έως 4,5 μέτρα, εξαιρουμένων των τμημάτων που τώρα βυθίζονται από τη θάλασσα. Από τα δυτικά προς τα ανατολικά, υπάρχουν επτά τμήματα που παραμένουν ανεξερεύνητα. Στο τμήμα 1, το δάπεδο είναι καλυμμένο με ψηφιδωτό από opus caementicium. Το τμήμα 4 διαθέτει υπολείμματα χαμηλής καμένης δομής με στρογγυλά χωμάτινα στηρίγματα (pilae), πάνω από τα οποία βρίσκονται πλακάκια δαπέδου (suspensuae). Το τμήμα 5 παρουσιάζει ενδείξεις χαμηλής καύσης και είναι πιθανότατα το praefurnium- είναι επίσης πιθανό το τμήμα αυτό να περιέχει την κοινή δεξαμενή (alvus) των λουτρών.

Τμήματα της Σελινούντας σε ελληνικά αρχαιολογικά μουσεία

Τα αρχαιολογικά κατάλοιπα από τη Σελινούντα περιλαμβάνουν τμήματα των νοτιοανατολικών τειχών από τον 5ο έως τον 4ο αιώνα π.Χ. και ερείπια αρχαίων κτιρίων της ίδιας περιόδου. Επιπλέον, στην περιοχή έχουν αποκαλυφθεί αντικείμενα όπως χαραγμένες επιτύμβιες στήλες, μικρά μαρμάρινα αγάλματα, ελληνιστικές και ρωμαϊκές επιγραφές και τάφοι.

Το 1865 ανακαλύφθηκε στην περιοχή ένα μαρμάρινο άγαλμα της θεάς Αθηνάς, αντίγραφο της Αθηνάς Παρθένου του διάσημου γλύπτη Φειδία. Το άγαλμα αυτό στεγάζεται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Παράλληλα, πολλά επιπλέον κειμήλια από την τοποθεσία αυτή στεγάζονται και φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου. Σήμερα, το μόνο μέρος που έχει απομείνει από τα λουτρά είναι το ψηφιδωτό δάπεδο, μισοβυθισμένο στη θάλασσα.

Αρχαία Σελινούντα

Τα ρωμαϊκά λουτρά στη Σελίνου δεν ήταν απλώς χώροι για κολύμπι- ήταν εξελιγμένα συγκροτήματα που χτίστηκαν για να υποστηρίξουν μια ποικιλία κοινωνικών, πολιτιστικών και ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων. Αυτά τα λουτρά ήταν ζωτικής σημασίας για τη ρωμαϊκή κοινωνία, λειτουργώντας ως κοινόχρηστοι χώροι όπου οι άνθρωποι συγκεντρώνονταν για να καθαριστούν, να κοινωνικοποιηθούν και να συμμετάσχουν σε πνευματικές και σωματικές προσπάθειες. Προσεκτικά κατασκευασμένα, τα λουτρά του Σελίνου αναδείκνυαν τη ρωμαϊκή μηχανική αριστεία. Διακοσμημένα με μαρμάρινους κίονες, λεπτομερή ψηφιδωτά και περίπλοκες τοιχογραφίες, αυτά τα πολυτελή ιδρύματα κατέδειξαν τον πλούτο και την εκλέπτυνση της ανώτερης τάξης της πόλης.