ازدواج
ازدواج در اسکوپلوس ، فرهنگ اسکوپلوس ، اسکوپلوس سنتی ، اسکوپلهای آداب و رسوم ، اسکوپلوهای لباس عروسی ، اسکوپلهای لباس سنتی
ازدواج در اسکوپلوس
فرهنگ Skopelos
خواستگاران مسائل حساسی را که قبل از ازدواجشان پیش آمده بود، تحویل می دادند و در میانجیگری طبیعتاً لیر طلایی به آنها تعلق می گرفت. در صورتی که طرف مقابل از تنظیم بعدی صیغه نکاح (بولتی) نازل شده باشد. سپس نامزدی، همیشه در روز شنبه، به نام باتیکیا (در نامزدی اسکوپلوس که به آن پاندریا نیز گفته می شود).
پدر، مادر و اقوام عروس بعد از غروب آفتاب با در دست داشتن فانوس های قرمز رنگ از دم کبوتر به خانه داماد رفتند. در پی آن اعضای زن خانواده با لباس های سنتی راهپیمایی را دنبال کردند. در گلوس، اقوام داماد بودند که مشعل در دستانشان به خانه عروس رفتند.
پس از توافق، والدین یک روسری و یک سبد پر از شیرینی و گل به نشانه رضایت به دختر تعارف کردند. چمالیا، نوعی شیرینی محلی تهیه شده از مارزیپان، درمان رایج در این موارد بود. هنگام باتیکیا، در اسکوپلوس، عروس مورکو می پوشید. لباس چین دار ساخته شده از ساتن براق، tsatsaros، و kollaina نیم تنه، استخوان، و Aeras در سر، و همچنین جواهرات.
In اقلیم,
هشت روز پس از باتیکیا، زن و شوهر دمپایی بافته شده روی بالش برای داماد فرستاده شده است، او در روز جمعه، روز قبل از عروسی، بازگشت و بدین ترتیب نشان دهنده خروج قریب الوقوع او از وطن است. لیستی از تمام کالاها (بولتی) نیز در روز جمعه قرار گرفت.
عروسی (ازدواج skopelos) همیشه در روز یکشنبه برگزار می شد. روز جمعه آناپیاسماتا در خانه عروس برگزار می شد، یعنی خمیر و پختن نان از شام عروسی در گلاس خمیر می کردند نان به جای آن ، عروسی را در حین anapiasmata بپیچانید نان. به همین مناسبت ، عروس و دادن پول به رهگذران ، rasimata را ارائه می داد ، به عبارت دیگر ، این پول را در سینی می گذارند ، که برای عروس طراحی شده بود.
صبح شنبه ،
داماد می رود خانه مرده عروس و تعداد بطری های شراب پیر ، چه سفید و چه قرمز. حیوان ذبح شده ، به نام سینی ، با روبان قرمز رنگ بسته شده به شکم او و با میخک های اطراف پاهای خود تزئین شده بود. در طول شب ، تعطیلات به نام آنتیگاموس در خانه عروس برگزار شد.
صبح یکشنبه،
بهترین زن برگ درخت پرتقال طلایی را برای عروس فرستاد. این دومی پس از غسل در مشک و گلاب، توسط گروهی از زنان اسیر شد. در آستانه عروسی، موهایش را با چوچلو (رنگ سیاه)، در بسته‌های باریک ساخته و در استخوان‌ها بسته بود. تسیساکیا روی استخوان ها سنجاق شده است. در نهایت، Aeras به آن چسبانده شده است، یعنی روسری ابریشمی سفید روشن، بسیار نازک با توری طلایی - borbiloto-finish. کاپتسلی، روبان مخملی زرشکی زیر چانه بسته شده بود تا کلاه را محکم و در جای خود نگه دارد. عروس قبل از رفتن، مانند طلسم در برابر بدی ها و به ویژه برای دوری از جادوگری، ابدی را به سینه خود می بست.
در نیمه دوم روز عروسی بود. مهمانان همراه با ویولن بهترین مرد را جمع آوری کردند و پس از آن عروس و داماد در نهایت. راهپیمایی در کلیسایی بود که قرار بود عروسی در آن برگزار شود. رسم خاص محلی چشیدن آجیل و عسل در سراسر کلسوره (یعنی همه مهمانان) بود.
این مراسم با یک کانتور رقص دنبال شد که در مقابل کلیسا با کشیدن و رها کردن، حرکات ملایم برگزار شد، بنابراین خطوط کاملاً (دمپایی های بافته شده) از پاها خارج نمی شوند. پس از آن جشن عروسی برگزار شد که در آن مهمانان روی تخته های بلند شام می خوردند و سفره را پهن می کردند. در سحرگاه روز دوشنبه، آنها بهترین مرد را با آواز "اکنون پرندگان اکنون علامت هستند" همراهی کردند، در حالی که این زوج بازنشسته شدند.
روز سه شنبه بعد، کودک کوچکی را در حالی که پارچ آب و میخک در دست داشت نزد مادر داماد فرستادند. اولین ظهور داماد بعد از عروسی در چهارشنبه بعد انجام شد، در حالی که عروس تا یک هفته از مراسم نگذشته بود.
